IEMT en de behandeling van een peri- of postnatale depressie

Getwijfeld

Had ik maar geweten van IEMT toen ik was bevallen van onze oudste. Ik heb destijds getwijfeld of ik aan een postnatale depressie leed. Dit n.a.v. hoe ik me toen voelde en een vraag die mij hier nogal direct over gesteld werd. Hoe ik me voelde, kwam zeker overeen met bepaalde aspecten hiervan. Zo bleek toen ik er research naar ging doen. Ik ben er echter niet mee naar de huisarts gegaan, omdat de symptomen waar ik last van had naar mijn idee eerder te relateren waren aan een tekort aan slaap en bezorgdheid om onze zoon die slecht sliep, vaak voor een voeding bleef komen, geregeld voedingen teruggaf en dagen niet poepen kon en (waarschijnlijk mede hierdoor) veel huilde.

Toch kunnen genieten

Ja, ik had soms huilbuien en momenten waarop ik veel aan het piekeren was. En ik kon me op momenten heel onzeker voelen (zoals elke kersverse mama, durf ik wel te stellen). Maar het belemmerde me niet om ca. drie weken na zijn geboorte met hem in de auto te stappen om naar de eerste bijeenkomst te gaan voor vrouwen uit Amstelveen e.o. die net als ik voor het eerst moeder waren geworden. Of om een cursus Babymassage te gaan volgen. Ik maakte een afspraak voor een intake bij een osteopaat en volgde op zijn advies een lactosevrij dieet om te kijken of dat helpen zou. Ik vond de rijstmelk aanvankelijk niet te drinken, maar ik zette door omwille van (het welzijn van) onze kleine man.

Ik en mijn partner gingen met hem een midweek weg, ook al had hij op de vroege ochtend van ons vertrek mij nog geheel onder gespuugd. In plaats van me hierdoor te laten ontmoedigen, reed ik die ochtend naar de dichtstbijzijnde winkel waar ze de inbakerzakjes verkochten die ik eerder online voor hem gekocht had. Ik kon nog nadenken en handelen, ondanks het slaapgebrek. Tijdens die midweek sliep onze kleine man nog slechter dan thuis (en ik dus ook), maar ik kon desalniettemin toch genieten van de uitstapjes die we deden. Het werd een hele andere midweek weg dan we gewend waren, maar we waren met z’n drietjes en dat telde voor mij. Kortom: genoeg redenen om er niet aan te twijfelen.

Normaal verschijnsel

Met de kennis van nu kan ik dit beamen. De symptomen waar ik destijds last van heb gehad, vallen ook onder de noemer ‘aanpassingsproblemen’. Deze treden vaker op na de geboorte van een kind. Bij zowel vrouwen als mannen. Een normaal verschijnsel dus.

Dit neemt echter niet weg dat de wolk waar ik op zat, niet roze maar grijs was. En op sommige momenten was ie zelfs donkergrijs tot gitzwart. (…) Op dergelijke momenten zakte niet alleen de moed me in de schoenen, ik liet mijn hoofd er ook bij hangen. En laat dat nu net iets zijn dat bepalend is voor hoe je je voelt/gedraagt!

Halt toeroepen

IEMT had mij kunnen helpen in de bewustwording hiervan. En mij kunnen helpen om het piekeren en zorgen maken sneller een halt toe te roepen. Idem w.b. de frustratie die ik voelde omdat ik het tij niet leek te kunnen keren wat het vele huilen betreft, en het lactosevrije dieet geen effect leek te hebben waardoor het wellicht beter was om te stoppen met het geven van borstvoeding “want dan lag het wellicht aan de hormonen die daarin zaten” (waar ik me naderhand weer schuldig om heb gevoeld omdat ik later van de fysiotherapeute te horen kreeg dat die bewering helemaal niet klopte – want ik had inderdaad besloten om dan maar tegen mijn wens in op hypoallergene kunstvoeding over te gaan), IEMT had me kunnen helpen om adequater met het verdriet om te gaan dat hierna naar boven kwam. Waardoor ik me weer sneller vrij zou hebben kunnen maken van deze en andere, daarmee gepaard gaande emoties.

Aandacht voor de (aanstaande) mama

Het had wellicht geholpen als er destijds meer aandacht voor mij(n staat van zijn) zou zijn geweest. Goede zorg rond de bevalling is van groot belang, maar ook wenselijk daarna. Nu voelen vrouwen zich geregeld alleen na de bevalling. De aandacht is algauw op de baby gericht en als vrouwen sombere gedachten hebben of krijgen, houden ze deze vaak voor zich. Want het gaat toch goed met de baby? Dan zou ze nu toch blij en gelukkig moeten zijn? Bepaalde gedachten en/of gevoelens kunnen echter ook al tijdens de zwangerschap de kop opsteken. Niet elke vrouw is meteen blij met de ontdekking van een zwangerschap. Soms kan een vrouw niet in haar eigen tempo wennen aan het aanstaande ouderschap of de (grote) veranderingen die het gevolg zijn van de komst van een kindje.

“Aanvankelijk heb ik erg moeten wennen aan het feit dat ik zwanger was. De mensen die me feliciteerden, waren soms enthousiaster dan ik. Daar voel ik me erg schuldig over naar de baby toe.”
“Ik zou nu gelukkig moeten zijn.”
“Ik mis mijn oude leven.”

Risico op depressie

De wijze waarop een vrouw (het verloop van) haar zwangerschap of bevalling heeft ervaren, is van invloed op het risico op een perinatale dan wel postnatale depressie. Vrouwen wiens zwangerschap/bevalling anders ging dan van tevoren (uit)gedacht, die het verdere verloop hiervan uit handen hebben moeten geven of op andere wijze het idee gehad hebben de controle te hebben verloren, lopen aanzienlijk meer risico op een depressie dan vrouwen bij wie dit niet het geval was.

Wat als er sprake is van een postnatale of perinatale depressie

Cirkelen door emoties

Bij een depressie is er sprake van een cirkelen door emoties, in het Engels ook wel ‘emotional chaining’ genoemd. Onbehandeld blijft deze cyclus zich steeds herhalen, waardoor de depressie in stand wordt gehouden.

Depressie gaat vaak gepaard met angst. Angst is in veel gevallen geen emotie, maar een gevolg van overprikkeling van het autonoom zenuwstelsel veroorzaakt door onderliggende emoties. Een vrouw die zwanger of bevallen is, kan zich heel kwetsbaar voelen door haar nieuwe rol:

“Sinds ik ben bevallen, ben ik bang om de mensen van wie ik houd te verliezen.”
“Ik herken mezelf niet meer.”
“Ik voel me somber. Ik durf niet alleen te zijn met onze baby.”

Deze onderliggende emoties kunnen met IEMT worden behandeld. Door alle onderliggende emoties die voor overprikkeling van het systeem zorgen een voor een te behandelen, neemt de overprikkeling af, en vermindert de angst aanzienlijk. M.b.v. IEMT kan de cyclus die de depressie in stand houdt, worden doorbroken.

Naast IEMT zijn er nog andere, complementaire interventies die zouden kunnen bijdragen aan vermindering van depressieve klachten. Zoals psycho-educatie, mindfulness en massage. Op mijn Aanbod pagina is hier meer over te vinden.

Tijd en rust

Het bieden van adequate ondersteuning is dus ook als de baby er is, van groot belang. Naast de baby is er immers ook een moeder geboren! Zij heeft tijd en rust nodig om te wennen aan alle veranderingen die deze rol met zich meebrengt en om voor zichzelf uit te kunnen vinden hoe zij haar kindje kan geven wat het nodig heeft, op een manier die bij haar en het kindje (dat ze ook nog moet leren kennen) past.

Wellicht kleurt die wolk voor deze mama’s dan (alsnog) roze.

RvG | Copyright 2019

 

Herken je je hierin of heb je vragen waar je mee rondloopt? Stel ze gerust!