Werkhouding bekeken vanuit het geboorteverhaal

Gedrag is altijd logisch

Het is de vijfde dag dat de (pre)school van onze kinderen gesloten is. Vanaf dag 1 was het al mogelijk om gebruik te maken van de online leeromgeving waar de oudste twee op school mee werken. Zodoende hebben ze zich niet hoeven te vervelen. En hoe fijn is het om toch een bepaalde structuur te kunnen blijven bieden in een situatie als deze.

Het grappige is dat ik ook nu de geboortepatronen van de kinderen terugzie. Sinds ik me heb geschoold in het werken met de kaartenset van Geboorte In Kaart en me heb verdiept in de pre- en perinatale psychologie, kan ik niet meer anders kijken naar gedrag. Want elk gedrag is logisch!

Wachten op hulp

Als ik zie hoe mijn oudste te werk gaat, kan ik dit plaatsen vanuit zijn geboorteverhaal. Hij is zeer vlot geboren, wel met hulp van buitenaf (er werd op mijn buik geduwd door een verpleegkundige). Onze zoon heeft zijn geboorte dus niet volledig op eigen kracht en enkel in samenwerking met mij gedaan, we kregen daar hulp bij. Dat is waar hij nog altijd naar neigt in een situatie waarin hij dreigt vast te lopen of het niet (meer) weet. In plaats van zelf te gaan nadenken hoe hieruit te komen of wat te doen, is hij geneigd om mij er direct bij te willen hebben. Mama… hoor ik dan. Mama? als mijn reactie langer dan een paar tellen uitblijft. Gevolgd door een MAMA! als ik hierna in zijn optiek niet snel genoeg reageer. Hij stopt met wat hij aan het doen is en gaat zitten wachten. Ook als iets of iemand anders op dat moment (al) mijn aandacht vraagt. Hij wacht dan tot hij geholpen wordt. Hij heeft bij zijn geboorte niet geleerd om zelf(standig) iets af te maken.

Onze middelste is geboren zonder interventies. Hij heeft zijn geboorteproces zelf in gang kunnen zetten en ook zelf kunnen afmaken. En dat zie je terug aan zijn werkhouding: hij begint vanuit intrinsieke motivatie met zijn werk en weet dit ook zelfstandig af te maken. Hij wil ook niet graag geholpen worden.

En waar hij niet zo onder de indruk lijkt te zijn van de situatie rondom het Corona virus, is de oudste daar wel mee bezig. Nu het virus zulke grote gevolgen heeft voor ons allen, komt het geregeld ter sprake. Ik kon aan mijn oudste merken dat het hem bezighield, al sprak hij zich daar niet over uit. Wel als ik er specifiek naar informeerde, dan uitte hij zich er wel over. Hij gaf aan het spannend te vinden, zoals ook te zien was tijdens ons laatste bezoek aan de supermarkt. Hij keek steeds om zich heen en bleef het liefst dichtbij mij.

Terug te voeren naar de geboorte

Mijn opmerking over de te bewaren afstand t.a.v. andere mensen, werd door hem uiterst serieus genomen. Ook deze houding, waar een bepaalde angst en gevoel van onveiligheid aan ten grondslag ligt, is terug te voeren naar zijn geboorte. Zijn eerste contact met de buitenwereld (die handen die op mijn buik duwden) voelde voor hem niet bepaald veilig en/of vertrouwd. De angst en het gevoel van onveiligheid van toen leeft hij nu nog in een situatie die hij niet kent. Vanuit de blauwdruk die hij bij zijn geboorte heeft meegekregen.

Onze middelste, die vanuit zijn geboorte veel meer zelfvertrouwen en eigenwaarde heeft meegekregen, gaat er op zijn eigen manier mee om. Hij luistert naar wat ik zeg en houdt hier rekening mee waar nodig, maar hij durft op zijn eigen gevoel af te gaan en zijn eigen weg te gaan. Zo ook in de supermarkt. Bij hem moest ik weer goed om me heen blijven kijken of hij er nog was.

Zo ging het ook vanaf het moment dat de jongens zelfstandig (los) konden lopen. De oudste bleef in onze buurt, waar de jongste algauw de onderlinge afstand vergrootte. Deze verschillen zijn terug te voeren op hun fundament.

Terug naar de basis

Zoals aan het spinnenweb op bovenstaande afbeelding te zien is, is een goede basis (hoeveelheid draden) bepalend voor de soliditeit van je fundament. Het fundament waarop de verdere ontwikkeling van een kind gebouwd wordt. Door terug te gaan naar de basis, worden mogelijkheden gecreëerd om van hieruit alsnog het fundament te verstevigen. Met cement bestaande uit liefde, geduld, empathie en (h)erkenning.

Vandaag staat er weer een door GIK georganiseerde opleidingsdag gepland, Deze gaat nu noodgedwongen online plaatsvinden. Dankzij hun fundament zijn de dames van Geboorte In Kaart veerkrachtig genoeg om hiermee om te gaan. Ik ook, met dank aan mijn partner die zich vandaag over het thuisonderwijs buigen zal. De eerste keer voor hem. Gelukkig heeft ook hij vanuit zijn geboorte genoeg zelfvertrouwen meegekregen om met deze nieuwe situatie om te gaan!

RvG | Copyright 2020